รีวิว มาเก๊า-ฮ่องกง2  ถึงมาเก๊า หาโรงแรม

วันที่ 8 ม.ค. 2555  ยังอยู่วันที่ 1 ของการเดินทาง

ถึงสนามบินมาเก๊าแล้ว พอออกมานอกเครื่องบิน  หนาวมากๆ  ต้องรีบควักเสื้อกันหนาวมาใส่ 1ชั้น  ก็ไม่พอ

ควักมาเพิ่มอีก (เป็นคนขี้หนาวมาก) ตอนนั้นอุณหภูมิ 16-19 องศาเซลเซียส

บังเอิญ มีสาวน่ารัก 2 คนเดินเข้ามาหาพวกเรา   แล้วถามว่าคนไทยหรือป่าวคะ

ขึ้นรถที่ไหนพอทราบมั้ยคะ   อืมดีใจนะที่เป็นคนไทยพูดกันรู้เรื่อง

แต่ตกที่นั่งเดียวกันแบบนี้   แฟนเราจึงต้องเดินไปถามคนเฝ้าห้องน้ำ

(ทำไมต้องเป็นคนเฝ้าห้องน้ำอ่ะ)  เพราะเขาอยู่ใกล้สุด   แล้วเห็นเขามองมาที่พวกเราตั้งนานแล้ว

ใช้ภาษากายปนอังกฤษ ที่เรียนมาแต่อนุบาล  ก็ยังพูดไม่ได้ซักทีเนี่ยะ

จนรู้เรื่องว่าให้ไปรอด้านหน้า  จะมีป้ายรถเมล์อยู่

พวกเราก็พากันไปรอที่ป้ายรถเมล์  ซึ่งมีที่กั้นบังคับให้เข้าแถวรอกันด้วย ดีจังเลย

พอรถสาย 26 ที่เรารอคอยมาถึง  ก็ขึ้นไปเอาเงินหย่อนลงในกล่อง ที่เขาเตรียมไว้

มีตัวเลขราคาบอกอยู่แล้ว  ว่าต้องจ่ายเท่าไหร่ (อ่านมาจากคู่มือท่องเที่ยวจึงจำมา)

นั่งรถเมล์ชมวิว  ถ่ายวิดีโอ  ถ่ายรูปไปเรื่อยๆ  เพราะในแผนที่ดูท่าจะไกล

แล้วบนรถก็มีประกาศบอกว่าถึงป้ายไหนแล้ว   มีตัวหนังสือวิ่งอยู่   ก็เลยวางใจ

ดูวิวสองข้างทางอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว

นั่งมาได้สักพัก  เข้าเมืองก็แล้ว  ทำไมมันไม่มีป้ายที่เราจะลงซักที

เฮ้ยนี่มันจะออกตัวเมืองแล้วนี่   ทำไมล่ะ

นั่งมาแป๊บเดียวเอง  ทำใจกล้า(ซึ่งปกติ เป็นคนขี้อายกันทั้งคู่เลย)

ลองถามเจ๊ข้างๆ เป็นภาษาอังกฤษ   ก็ตอบกลับเป็นภาษาจีน   จิ้มๆชี้ๆ ที่แผนที่อยู่พักนึง

ก็มีฝรั่งหน้าโปรตุเกส  พูดอังกฤษได้มาช่วยชีวิต   แต่เขาบอกว่านี่มันเลยมาไกลแล้ว  อ้าวว!

หา! อะไรนะ… รีบคว้ากระเป๋า ลงป้ายหน้าทันที   ขอบคุณฝรั่งคนนั้นไม่หยุด

แต่เมืองมาเก๊านี่มันเล็กมาก   แม้ว่้าในแผนที่จะดูใหญ่   ดูเผินๆว่าไกล   แต่จริงๆเดินเอาก็ได้

เราลากกระเป๋าย้อนกลับไป(ไม่กล้าขึ้นรถกลับเพราะกลัวหลงอีก)

เดินผ่านไปหลายซอย อายคนเดินผ่านไปผ่านมาจังเลย

กะเหรี่ยงสองคน  ลากกระเป๋าพะรุงพะรัง   หน้าเจื่อนๆ เหนื่อยๆ ซีดๆ

พอหมุนแผนที่ไปมา อยู่หลายตลบ  ก็คาดว่าน่าจะเป็นซอยนี้ ในที่สุดก็ถึงที่พักจนได้

เรากำลังมองหา Ole london hotel (ที่พักยอดฮิต)

แต่เจอแต่ London hotel  ไม่มีคำว่า ole  ทำไงดี

เลยลองเข้าไปถาม   พอเปิดประตูเข้าไป

ก็เห็นบรรยากาศคล้ายกับในรีวิว  ที่เราหาข้อมูลมา  ก็คิดว่า น่าจะใช่แล้ว

เข้าเช็คอินเรียบร้อยตอนบ่ายโมง (โล่งอกที่คุยกันรู้เรื่อง แม้ว่าเราจะต้องตั้งใจเงี่ยหูฟังสักหน่อย)

หลังจากนั้นออกมาเดินทาง  ตามแผนที่วางไว้ คือไป Fisherman Wharf

รวมรีวิวเที่ยวมาเก๊า-ฮ่องกงทุกตอน