รีวิว มาเก๊า-ฮ่องกง1  ขึ้นเครื่องบินเองครั้งแรก

วันที่ 7 ม.ค. 2555  (วันที่ 1 ของการเดินทาง)

เขียนรีวิวครั้งแรก อาจไม่ดีมาก ต้องขออภัยด้วยค่ะ ที่ไม่ได้เก็บรายละเอียดอะไรมาก  เป็นแค่การบันทึกความทรงจำค่ะ

---

ตื่นเช้ามาก ตื่นเต้นที่คืนนี้ จะออกเดินทางไปต่างประเทศ ด้วยตัวเองเป็นครั้งแรก

ที่ผ่านมาเคยแต่ไปทัวร์ ครั้งนี้ทำการบ้านนานมาก กลัวหลง ที่กลัวสุดคือกลัวตกเครื่องบิน

---

วันนี้นอนกลางวัน  แล้วตื่นตอน 2 ทุ่ม  ออกจากบ้านขึ้นรถเมล์  ตอน3 ทุ่ม

(ไม่นั่งแท็กซี่เพราะเราอยู่ไกลสนามบินมาก เปลือง) จึงนั่งรถเมล์ไปลงอนุสาวรีย์

นั่งรถไฟฟ้าไปเปลี่ยนสถานีที่พญาไท  เพื่อขึ้นแอร์พอร์ตลิ้งค์  จัดกระเป๋าเสร็จตั้งแต่วันที่ 5 ม.ค. แล้ว

จัดเขาจัดออกอยู่หลายรอบ   เพราะต้องการให้กระเป๋ามีที่เหลือเผื่อซื้อของกลับอีก

---

ไปถึงสนามบินประมาณ 5ทุ่ม  แต่เครื่องเราออกตอน 7 โมงเช้า

ตั้งใจจะมาทำความรู้จักกับสนามบิน  ให้ทุกซอกทุกมุม   แล้วก็สมหวัง

ได้เห็นบรรยากาศที่มาทัวร์ไม่ได้สัมผัส    คือคนจับจองหาที่นอนกันทั่วทุกซอกทุกมุมจริงๆ

ร้านค้าปิดกันเกือบหมด เหมือนเราได้เป็นเจ้าของห้าง จะเดินไปไหนมาไหนได้หมด

---

พอเมื่อยก็หาที่นั่ง เอาเกมส์ PSP มาเล่นฆ่าเวลา  อ่านหนังสือบ้างจน  ตี5   ก็มาเช็คอินที่เคาร์เตอร์ แอร์เอเชีย เราคิดว่า  เราเนี่ยะมาเช้าสุดแล้ว  จะมาเช็คอินคนแรกเลย จะได้เข้าไปเดินเล่นข้างในก่อน

---

แต่พอขึ้นมา  เห็นแถวยาวเหยียด แน่นขนัดไปหมด ไม่น่าเชื่อเลยว่าเหนือก้อนเมฆยังมีเครื่องบิน   มีคนมาเร็วกว่า มานอนรอ ต่อแถวรอ  ตั้งแต่เจ้าหน้าที่ยังไม่มาเปิดเคาร์เตอร์ซะอีก

ดังนั้น  กว่าจะผ่านไปได้ก็เป็นชั่วโมง   โล่งใจไปได้1ด่าน  ฟว่าไปมีปัญหาอะไร เหมือนสอบเสร็จไป 1 วิชา   แต่ยังเหลืออีกหลายร้อยวิชา  ที่ต้องสอบนะ

---

ผ่าน ตม. ตรวจนั่นนี่ คนเยอะมาก   เครื่องกำหนดออกตอน 7.00 น. มีเวลาในการวิ่งไม่มาก

แล้วประตูที่ต้องไปคือ GATE D8 ซึ่งไกลมากๆ ไปถึง  6.40 น.  พอดี   พอมีเวลาให้หอบหน่อย

นึกว่าสิ่งที่กลัวที่สุด   มันจะเกิดขึ้นซะแล้ว   คือตกเครื่อง  ไม่กลัวเครื่องตกนะ

แต่กลัวตกเครื่อง คือไปไม่ทันเครื่องออก   เพราะชอบหลงทาง   กลัวขึ้นผิดเครื่อง

ก็คนมันไม่เคยขึ้นเครื่องเอง มีแต่เดินตามๆเขาไป

---

เครื่องออกตอน 7.00 น. เป๊ะ นั่งเครื่องบินทีไร เจ็บรูหูทุกที

เจ็บมากๆเหมือนใครเอาเข็มไปจิ้มเนื้อข้างใน   ถามแฟนที่นั่งข้างก็บอกว่าไม่เจ็บ

---

เรื่องชวนขำที่น่าอาย :

ในขณะที่คนนั่งข้างๆพวกเรา   เอามือเท้าหัวด้วยความเซ็ง

ทนกับความระริกระรี้ของพวกเราไม่ได้   พอพระอาทิตย์ขึ้นมันแสบตามาก

เลยเอาแผ่นที่เขาแนะนำการใช้เครื่องชูชีพต่างๆ   เอามาปิดกันแสงแดด

(ไม่ใช่ว่าไม่เคยขึ้นเครื่องบินนะ แต่ด้วยความลืม)

คนที่นั่งข้างๆคนนั้นแหละ  เห็นแล้วก็เอือม  กับกะเหรี่ยงบ้านนอก2คนนี้

เลยสงเคราะห์ด้วยภาษาจีนแล้วทำมือ  ให้เอาม่านเครื่องบินบัง แต่แฟนเราน่ะรู้  ว่ามีม่านอยู่แล้ว

แต่ไม่รู้ว่าเราจะเอ๋อได้ขนาดนี้   เลยพลอยอายไปด้วยเลย

---

รวมรีวิวเที่ยวมาเก๊า-ฮ่องกงทุกตอน

---