ตามหาต้นลำพู ที่บางลำพู

วันนี้ได้มีโอกาสไปเที่ยวย่านบางลำพู ไปพิพิธบางลำพู เห็นว่ามีสวนสันติชัยปราการที่อยู่ข้างป้อมพระสุเมรุ(ที่มีปืนใหญ่ ป้อมสีข๊าวขาว) เดินเข้าไปเห็นป้ายว่าต้นลำพู  เออ…ก็เลยอยากรู้ว่าต้นลำพูมันเป็นยังไงน้า….ก็เลยเดินตามป้ายไปค่ะ ไป ตามหาต้นลำพู กัน

เริ่มต้นที่ด้านหน้าทางเข้าสวนสาธารณะสันติชัยปราการ เรียกยาวไป  เรียกสั้นๆกันว่า สวนสันติชัยปราการ แหล่ะค่ะ

สวนสาธารณะสันติชัยปราการ

บริเวณนี้เดิมเป็นโรงงานและโกดังเก็บสินค้าของ บริษัท ศรีมาหาราชา จำกัด  ต่อมาได้รับการบูรณะและปรับปรุงภูมิทัศน์ในพื้นที่ประมาณ 8 ไร่  แล้วเสร็จเมื่อปี พ.ศ.2542

พระบาทสวมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่9 พระราชทานนามว่า สวนสันติชัยปราการ  ซึ่งมีความหมายว่า สวนที่มีปราการเป็นเครื่องหมายแห่งชัยชนะของสันติภาพ

---

ภายในบริเวณสวนสาธารณะแห่งนี้ มีสิ่งที่น่าสนใจคือ

พระที่นั่งสันติชัยปราการ  สร้างขึ้นเพื่อเฉลิมพระเกียรติในวโรกาส พระราชพิธีมหามงคล เฉลิมพระชนมพรรษาครบ6 รอบ ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่9  เป็นศาลาไทยหลังคาจตุรมุข  เป็นเครื่องไม้ทั้งหมด ที่หน้าบันมีลวดลายแกะสลัก

ป้อมพระสุเมรุ เป็นป้อมปราการหนึ่งในจำนวนสองแห่ง ที่ยังคงเหลืออยู่ในปัจจุบัน จากจำนวน 14 ป้อม  ซึ่งสร้างขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 1  มีลักษณะเป็นป้อมรูป 8 เหลี่ยม

ต้นลำพู  เป็นต้นลำพูต้นสุดท้ายที่ยังคงเหลืออยู่ในละแวกนี้  เชื่อกันว่ามีอายุมากกว่าร้อยปี และสันนิษฐานกันว่า ย่านบางลำพู น่าจะมีมาจากชื่อเรียกของ ต้นลำพู

ต้นโพศรีมหาโพธิ์  เป็นไม้ยืนต้นผลัดใบขนาดใหญ่ สูง20-30 เมตร  ซึ่งสามารถนำเปลือกของต้น ยอดอ่อน และผลของมัน มาใช้ทำเป็นยารักษาโรคบางชนิดได้

---

เห็นมั้ยคะ ถึงขั้นมีป้ายบอกเลยว่าต้นลำพูต้นสุดท้ายที่เหลืออยู่  จะไม่ให้อยากรู้ได้ยังไงว่าหน้าตามันเป็นยังไง

เดินเข้าไปด้านหน้าก็จะเห็นพระที่นั่งสันติชัยปราการ สวยเด่นเป็นสง่าแบบรูปด้านล่างนี้ค่ะ (แต่เขาห้ามเข้าไปนั่งนะคะ) เห็นมีนักท่องเที่ยวเข้ามาเยี่ยมชมกันไม่ขาดสายเลยค่ะ   ห้ามนำสัตว์เข้ามาเดินเล่นด้วยนะคะ

เดินเข้ามาก็จะเห็นป้ายบอกทางชี้ไปหาต้นลำพู มีรูปบันไดมีคนนั่งด้วยค่ะ  อ่ะ…ตามไป

เห็นพระที่นั่งสวยน่าเข้าไปจังเลย แต่เขากั้นห้ามเข้าค่ะ  เห็นต้นไม้ใหญ่ นั่นไงต้นลำพูแน่ๆ เข้าไปดู อ่าว…ไม่ใช่ค่ะ เป็นต้นโพศรีมหาโพธิ์(เขามีป้ายบอก)

เลยเดินตรงตามป้ายบอกไปเรื่อยๆ ก็มาเห็นป้ายอีกป้ายนึงแบบนี้ค่ะ(รูปล่าง)

เห็นป้ายบอกทางไปหาต้นลำพู ลูกศรชี้ลงค่ะ อ้าว…แล้วอิชั้นต้องไปยังไงต่อล่ะ จะขุดหลุมลงไปก็ไม่ใชอ่ะ  เอาไงดี   หันซ้ายหันขวาไปเห็นคนทำสวนค่ะ

พี่คะๆ  เห็นป้ายเขียนว่าต้นลำพู ลูกศรชี้ลง แล้วตกลงมันอยู่ไหนอ่ะคะ

พี่คนทำสวนบอกกลับมาว่า “ไม่รู้ค่ะ พี่เพิ่งมาทำงานได้แค่2วันเอง”

อ๋อค่ะ ไม่เป็นไรค่ะขอบคุณค่ะ

ก็เลยช่วยกันตีความกันใหญ่ จากรูปที่เห็นเป็นรูปคนนั่งที่บันไดริมน้ำ  มีรูปต้นไม้อยู่  ก็เลยหันไปมองที่บันไดริมน้ำ

เห็นต้นไม้ต้นลีบๆอยู่ และใหญ่สุดก็ต้นซ้ายสุด  ก็ไม่น่าจะใช่ต้นที่มีอายุกว่าร้อยปีเลยนะ เดินลงไปสำรวจดู  ก็ไม่มีวี่แววต้นลำพูค่ะ   สรุป…งงค่ะ  ไม่เจอค่ะ  ภาระกิจ ตามหาต้นลำพู ของเราไม่สำเร็จค่ะ

จากนั้นก็ได้เวลาไปพิพิธบางลำพูที่อยู่ข้างๆสวนสันติชัยปราการและป้อมพระสุเมรุนี้เอง (คือมาเดินเล่นสวนสันติฯรอเวลาค่ะ)

จนกระทั่งเข้าไปฟังวิทยากรในพิพิธภัณฑ์เล่าให้ฟัง เลยถึงบางอ้อ…(เอ้ย…บางลำพู)  ความว่า

เนื่องจากเมื่อปีพ.ศ.2554 ที่มีวิกฤตน้ำท่วมกรุงเทพฯครั้งใหญ่ (แอดมินก็โดน) ทำให้ต้นลำพูที่สวนสันติชัยปราการ(ที่เหลืออยู่ต้นเดียวนั่นแหละ) เกิดรากเน่า ตายไป  ทางเจ้าหน้าที่กทม.ก็เลยมาขุดถอนรากถอนโคนไปหมด โดยไม่รู้ว่ามันมีคุณค่ามากแค่ไหน

ทางพิพิธภัณฑ์ก็เลยอุตส่าห์ดั้นต้นไปตามเก็บกิ่งต้นลำพูมาได้(เก่งเนอะ)  แล้วเอามาต่อกับปูนทำเป็นต้นไม้เทียม โดยมีกิ่งที่ตายแล้วติดอยู่ไว้เป็นอนุสรณ์ (น่าประทับใจจริงๆค่ะ)

 

 

 

ต้นลำพูมีรากอากาศด้วยนะคะ  มันโผล่ขึ้นมาจากดิน  ส่วนนี้แหละค่ะ เขาเอาไปทำจุกก๊อก จุกขวดไวน์  น่าทึ่งมั้ยล่ะคะ

แต่แปลกจังที่มีรากอากาศแล้วแต่ก็ยังไม่รอดจากน้ำท่วม  น้ำคงท่วมสูงมาก สูงท่วมรากอากาศเลย

---

 

สรุปแล้ว ต้นลำพูอายุกว่าร้อยปีที่เราตามหานั้น ตอนนี้เหลือแต่กิ่ง(ที่ตายแล้ว) อยู่ในพิพิธภัณฑ์ชื่อ พิพิธบางลำพู และก็มีการปลูกต้นลำพูทดแทน(ต้นเล็กๆ กว่าจะโตคงหลายสิบปี)แล้วค่ะ   เอาเป็นว่าเควสนี้ ตามหาตันลำพู ถือว่าแอดมินทำสำเร็จนะคะ

---