Penang-Kuala Lumpur ; Malaysia review 1

 

24 เม.ย. 2557 วันแรกของการเดินทาง

จะว่าไปแล้วทริปนี้ก็ดูเหมือนลูกเมียน้อย เนื่องจากเห็น Air Asia โปรโมชั่น ราคาค่อนข้างถูก และเนื่องจากปีที่แล้ว บาดเจ็บด้านกระเป๋าสตางค์ จากทริปญี่ปุ่น  ปีนี้เลยเที่ยวแบบเบาๆสบายกระเป๋ากัน

ขอยอมรับตามตรงว่า ไม่ได้ให้ความสำคัญ หรือตื่นเต้นมากนัก  คิดดูว่าจองตั๋วเครื่องบินเมื่อประมาณ กรกฏาคม 2556 แต่กว่าจะเดินทางก็ เมษายน ของอีกปี แทบจะลืมไปแล้วด้วยซ้ำ

อีกอย่างเคยมา มาเลเซียเมื่อ 7 ปีก่อน มากับทัวร์ โดยซิตี้ทัวร์ ครึ่งวัน เกนติ้ง 1 วัน นอกนั้น ก็อบรม 2 วัน ไม่อินอะไรเลย

รู้แต่เพียงว่า มาเลเซียเขาเจริญกว่าไทยเยอะเลย  ก็ไปทัวร์นี่นะ ได้เห็นแต่สิ่งๆดีๆ แถมไม่รู้เรื่องอะไรเลย เดินตามเขาอย่างเดียว

ไม่กล้าออกนอกเส้นทางไกลๆ กลัวหลง  หรือนั่งชมวิวแต่ในรถ  ก็รู้สึกว่ากลับไปคุยได้แล้วว่าเคยมา มาเลเซีย ถ่ายรูปกับตึกปิโตรนาส แค่นั้นเอง

---

12.00 น. เริ่มต้นออกเดินทาง  ขึ้นรถเมล์สาย 28 จากเซ็นทรัลปิ่นเกล้า ไปลง อนุสาวรีย์ ต่อสาย 29 ลงดอนเมือง

14.00 น. ถึงดอนเมือง ลองเช็คอินที่เครื่อง Kiosk (Self check in machine) จะอยู่ด้านใน ใกล้ๆกับเคาร์เตอร์เช็คอิน  ง่ายมาก แค่ใส่รหัสการจอง  แล้วกดปริ้นท์ Boarding Pass   ง่ายกว่าเช็คอินในเน็ทอีก พวกเราไม่ต้องโหลดกระเป๋า และเหลือเวลาอีก 1.40 ชั่วโมง  กว่าเครื่องจะขึ้น

---

พูดถึงสนามบินดอนเมืองในความทรงจำตอนเด็ก มันหรูมาก แต่มาตอนนี้ รู้สึกว่ามันเก่ามาก  สะพานทางเชื่อมที่ข้ามถนนไปสถานีรถไฟฝั่งตรงข้าม ก็ดูไม่สมกับเป็นสนามบิน

---

15.00 น. มานั่งรอหน้า GATE 26 (เกทสุดท้าย)  นั่งกินชีสที่เหลือในตู้เย็น เอามาด้วยเพราะไม่อยู่หลายวันกลัวจะเสีย ต้องปิดตู้เย็น ถอดปลั๊กให้เรียบร้อย   ชีสแผ่นๆเป็นของที่เราชอบมาก กินเปล่าๆที่เขาว่าเลี่ยนๆ  เรายังกินหน้าตาเฉย

จริงๆแล้วนึกว่ามี7/11  แต่หาไม่เจอ ของต่างๆก็ขายแพงอย่างกับอยู่ต่างประเทศ  เลยกินแต่ชีสประทังชีวิตไปก่อน

15.40 น. เครื่องออก ท่าทางผู้โดยสารส่วนใหญ่จะเป็นคนจีน แอร์เอเซียถือว่ามีบริการที่ดี ราคาตอนโปรโมชั่นถือว่าถูก คุ้มค่ามาก

---

18.15 น. ถึงสนามบินปีนัง จริงๆใช้เวลาบินแค่ 1.30 ชั่วโมงเท่านั้น  แต่เวลาประเทศมาเลเซีย กำหนดช้ากว่าไทย 1 ชม.  สามารถผ่าน ตม.  ได้โดยไม่ต้องกรอกใบผ่านตม. ไม่ต้องกรอกอะไรเลย  เดินผ่านตม. มองหน้า แล้วปั๊ม  แป๊บเดียวเอง

ที่นี่เป็นสนามบินเล็กๆ ดูเก่าๆ เหมือนที่มาเก๊า   เดินออกมาหน้าสนามบิน จะมีคนขับแท๊กซี่คอยดัก  “แท๊กซิๆๆ”  อย่าเพิ่งไปสนใจ  เดินตรงอย่างเดียว ข้ามทางม้าลายเลนถนนแค่2เลน  ก็ถึงแล้ว ป้ายรถเมล์  พาหนะที่ประหยัดที่สุดของเรา

18.30 น.  นั่งรอรถเมล์ สาย 401E  แต่รอตั้งนานก็ยังไม่มาซะที  เห็นสาย 102 จอดอยู่ก็ลองไปถามดู ว่าไป Komta หรือเปล่า  เขาก็โบกมือ แปลว่าไม่ไปๆ

พอดีสาย 401E มาพอดี แต่เราไม่เห็น เพราะไปจอดเลนที่2 ท้ายรถสาย 102 พอดี  คนขับ 102 เลยชี้ให้เราไปขึ้นคัน 401E  หยอดค่ารถ ลงกระป๋องข้างคนขับ คนละ 2.7 ริงกิต (~27 บาท)

แต่เขาจะไม่ทอน ตอนนั้นเพิ่งมาใหม่ๆยังไม่มีเศษ ก็เลยต้องจ่ายไปคนละ 3 ริงกิต

---

ระหว่างนั่งรถช่วงแรกๆ จะเหมือนอยู่ตจว.  ผ่านมาซักพัก ก็เริ่มเห็นคอนโดผุดเป็นดอกเห็ด  มีห้าง มีตึกเยอะมาก  จนนึกว่าอยู่กรุงเทพฯ  แค่ไม่มีรถไฟฟ้าเท่านั้น

ดูแล้วน่าจะเจริญกว่ากรุงเทพฯด้วยซ้ำ   นั่งมาชั่วโมงกว่าๆ  จนถึง Komtar  อยู่โซนระหว่างห้าง Pragin Mall กับ 1st Avenue

คนขับรถก็จะตะโกนบอกว่าถึง Komta แล้ว  (คนขับรถเป็นผู้หญิงซะด้วย คลุมผ้าแบบมุสลิม)

---

20.30 น. ถึง Komta  พอลงรถปุ๊บ ก็งง??  ไปทางไหนต่อดีล่ะ?  เดินวนไปวนมา ลากกระเป๋าหาทางไปโรงแรม

อะไรกัน ผ่านทริปมาหลายทริป  โรคขี้หลงก็ยังไม่หาย  เพราะไม่รู้ว่า Jalan Ria กับ Lebuh TeK Soon  มันเป็นซอยที่กั้นระหว่าง Komtar กับห้างต่างๆ  (มันเป็นซอยเล็กๆอยู่หลังห้าง)

วิธีสังเกตุคือ  พอลงรถปุ๊บ เดินลงมาด้านล่าง  จะเป็น Jalan Magazine  โรงแรมเราอยู่ Lorong Kinta  ก็ข้ามถนนที่เป็นห้าแยก  เดินมา 2 ซอย   ก็จะเจอซอยโรงแรมที่เราจะพักกันคืนนี้

---

โรงแรมที่เราจองไว้ ชื่อว่า Sentral Georgetown Hotel ดูจาก hotelcombine.com เพื่อเปรียบเทียบราคาก่อน  แล้วค่อยกดเข้าเวปที่ราคาดีที่สุด

ได้ของ expedia.com  ในราคารวมทุกอย่างและอาหารเช้า คืนละ 1,719 บาท   แต่ตอนเข้าเช็คอิน  ได้ห้อง 3 เตียงแยกกัน  ไม่มีหน้าต่าง และเป็นห้องสูบบุหรี่  ทั้งๆที่จองเป็นแบบไม่สูบบุหรี่ และเตียงใหญ่ 1 เตียง

รู้สึกไม่พอใจหน่อยๆ เพราะไม่มีหน้าต่าง  เลยลงไปขอเปลี่ียน แต่พนักงานก็บอกว่ามีห้องนี้ห้องเดียว  เรายิ่งไม่พอใจใหญ่ที่อุตส่าห์จองมาแล้ว ทำไมไม่มีล่ะ

แต่สุดท้ายก็ต้องยอม เพราะทำอะไรไม่ได้แล้ว  แต่ก็ได้ห้องกว้างมาชดเชย

จะว่าไป ห้องกว้างจะเอาไปทำไมล่ะ ส่วนที่เกินมา แทบไม่ได้เดินไปเลย    แต่ทุกอย่างก็โอเค ใหม่พอประมาณ ทุกอย่างครบ พักแค่คืนเดียว ไม่เป็นไร

---

 

เห็นป้ายในลิฟท์  No Durians  No Mangosteen ถ้าไม่เคยมาคงสงสัยว่าทำไมถึงไม่ให้นำเข้าโรงแรม

ตอนไปทัวร์ไกด์บอกว่า ที่มาเลเซีย มีขายทุเรียน กับมังคุดกันเยอะ  แขกที่มาพักก็ชอบซื้อกลับมากินในห้อง  แล้วกลิ่นทุเรียนมันก็อบอวล นำเข้าลิฟท์ ก็อาจไปรบกวนแขกท่านอื่น

ส่วนมังคุดจะมีสีที่เปลือกมักจะเลอะผ้าปูที่นอนสีขาว ซักก็ไม่ออก  เป็นปัญหาใหญ่มาก

ดังนั้นโรงแรมส่วนใหญ่ในมาเลเซียจึงต้องมีป้ายนี้ติดไว้  แต่ป้ายก็คือป้ายแหล่ะนะ  คนจะนำเข้ามากินซะอย่าง ใครจะไปรู้ ไปตรวจทุกคนได้หรอ

---

21.20 น.  ออกมาหาอะไรกินหน้าโรงแรม  มีร้านขายอาหารริมทางเยอะแยะไปหมด ส่วนใหญ่จะเป็นอาหารจีนๆ บะหมี่  ของทอด ของหวาน

แต่ไม่ค่อยชอบเลยซักร้าน  อีกอย่างก็ไม่ค่อยติดราคา  เลยไม่รู้ว่าเท่าไหร่  จนไปเจอร้านริมถนน ไม่ค่อยมีคนเดิน เหมือนกำลังจะปิดร้านแล้ว

เห็นอาหารแปลกๆดี  เหมือนข้าวราดแกงบ้านเรา  แต่หน้าตาไม่เหมือน  ก็เลยตกลงกินร้านนี้

แต่พอจะสั่ง เขาก็ตักข้าวมา 2 จาน แล้วยื่นให้เรา  เราก็บอกว่าเอาอันนี้ๆๆ ชี้ๆไปด้วย  เขาก็ทำท่าทางว่า ให้เราตักเอง

เราก็งงสิ ว่าจะตักยังไง ตักเยอะแค่ไหนดี  ตักกี่อย่างดี  เอาวะ ตักๆไปก่อน

สรุปตักไป 4 อย่าง 1 จาน  และ 3 อย่าง 1 จาน คิดเงิน ออกมา 2 จาน คิดเป็น 10 ริงกิต (100บาท) ค่อยยังชั่ว นึกว่าจะแพงกว่านี้  เลยไปขอตักเพิ่มอีกอย่าง แต่ต้องเพิ่มอีก 2 ริงกิต (อันนี้ไม่คุ้มเลย)

กับข้าวเขาอร่อยดีนะ โดยเฉพาะไอ้ที่สีแดงๆ  เหมือนปลาผัดกับแกง  รสหวานๆ เผ็ดเล็กน้อย  แต่เย็นชืดมาก  เมล็ดข้าวก็ไม่อร่อย

ตักข้าวมาให้ซะพูนจานเลย  เราเป็นคนกินข้าวไม่ให้เหลืออยู่ด้วย  ก็ต้องพยายามกินให้หมด  เห็นกำลังตักกับข้าวใส่ถุงเหมือนจะเก็บร้าน  เลยรีบยัดๆ กินๆเข้าไป

แต่มันเยอะมากจนแน่นท้องไปหมด  สรุปแล้วเรื่องแกงต้องยกให้เขาเลยแหล่ะประเทศนี้ อร่อยทุกอย่าง

กินเสร็จก็เข้ามินิมาร์ท ซื้อน้ำ ไอติมกินเล่น  จากนั้นเดินเล่นตัดเข้าซอย ทะลุเจอ Penang Time Square

เดินไปเรื่อยๆ  เจอห้าง Gama  มีซุปเปอร์มาร์เก็ต แต่ใกล้ปิดแล้ว ทีแรกไม่รู้ว่ากำลังจะปิด  เลยเดินเอื่อยเฉื่อยไปเรื่อย

เดินไปเดินมาเห็นมีคนเดินตาม  แล้วมอง จนกระทั่งมีคนอื่นเข้ามาบอกว่าจะปิดแล้ว ช่วยชำระเงินได้แล้ว

ก็เลยได้ช็อคโกแลต แท่งใหญ่มาก 3.69  ริงกิตเอง  มาคิดทีหลัง น่าจะซื้อมาซัก 10 อันเลย

จบวันนี้ ไม่ได้เที่ยวอะไรเป็นเรื่องเป็นราวซักเท่าไหร่เลย  เข้านอน ประมาณเที่ยงคืน

---

รวมรีวิวเที่ยวมาเลเซียทุกตอน

---