โตเกียว16

5 เมษายน 2556 วันที่สิบสอง(วันสุดท้าย)ของการเดินทาง

Tsukiji – Nakameguro – jiyugaoka – Shibuya – Sugamo – Ikebukuro

---

วันสุดท้ายของการเที่ยว ตั้งใจจะเก็บตกให้ได้มากที่สุด

เริ่มต้นกันที่ตลาดปลา Tsukiji  ซึ่งก็ตั้งใจจะไม่ให้เวลามากมายกับที่นี่

เพราะเป็นแหล่งที่ทัวร์มักมาลง  นักท่องเที่ยวพลุกพล่านเกินไป

แต่ระหว่างทางเดินไป   ก็เจอวัดหนึ่ง   ด้านนอกคล้ายๆโบสถ์ของคริสต์

หรือพิพิธภัณฑ์   หรือสถานที่ราชการ  ก็ไม่กล้าเข้าไป

แต่เห็นรถทัวร์จอดกันเป็นแถว   มีฝรั่งเดินเข้าได้  เราก็เลยเข้าไปบ้าง

---

ข้างในมีพระพุทธรูป  แต่เฟอร์นิเจอร์  ที่นั่งต่างๆเป็นแบบคริสต์

เค้าผสมผสานได้อย่างลงดัวดี   เรากลัวไปรบกวนคนด้านใน

---

ก็เลยไม่ได้อยู่นานนัก รีบไปต่อกันที่ ตลาดปลาทซึคิจิ

แต่วันนี้อากาศร้อน จนต้องถอดเสื้อกันหนาวกันเลย  เหลือแต่เสื้อยืดแขนสั้น

ทำให้นึกเจ็บใจไม่หายว่า   ไอ้ตอนไปดูภูเขาฟูจิ

และวันก่อนๆ หนาวเจียนตาย  พอตอนจะกลับอากาศดีซะนี่

---

ตลาดปลาขายส่งอะร๊ายย   แพงชะมัด   แพงกว่าที่อุเอโนะอีก

ข้าวปั้นก็แพงกว่า   เห็นแต่ละอย่างแล้ว  ซื้อไม่ลงจริงๆ

ข้าวหน้าปลาต่างๆ  ตอนแรกคิดว่า เป็นแหล่งขายปลา  น่าจะถูกที่สุด

แต่ปรากฏว่าที่นั่งก็ไม่ค่อยมี   แถมแพงอีก

---

แต่ที่น่าแปลกคือ  ร้านที่ว่าแพงๆบางร้านน่ะ   มีคนยืนต่อคิวยาว มากกว่า 20 คนชัวร์

แล้วที่มองๆดู ทั้งหมดเป็นญี่ปุ่น ไม่ใช่นักท่องเที่ยวแน่

คนญี่ปุ่นนี่เขาบริโภคกันเองทุกที่เลยนะ  แม้แต่สถานที่ท่องเที่ยวฮิตๆ

คือเราก็ไม่ได้มีลิ้นที่รับรู้รสดีขนาด แยกแยะออก

ดังนั้นจึงไ่ม่จำเป็นที่ต้องลองชิมเลย

---

สามีบอกว่า ไหนๆก็มาแล้ว  ขอกินไข่หวานของโปรด

ที่ตั้งใจว่ามาญี่ปุ่นเมื่อไหร่  จะกินไข่หวานแบบออริจินอล  ให้เต็มคราบหน่อยนะ

ก็เลยลองดูชิ้นนึงก่อน  เพราะร้านขายไข่หวาน เรียงรายกันยังกับดงไข่หวาน

---

สำหรับเราแล้วไข่หวาน  ก็ไม่ต่างอะไรกับไข่เจียว

เราชอบกินไข่เจียว  หรือไข่ดาวมากกว่า   กินไข่ก็ต้องกินแบบเค็มๆสิ

เจ้าไข่หวานนี่  เหมือนกินไข่จิ้มน้ำตาล

แต่สามีได้ตั้งปนิธานแล้ว  ว่าจะต้องกินให้ได้

---

100 เยน สำหรับไข่หวาน 1 ไม้  เป็นไงล่ะ  ทำเอาฝันสลาย

เหมือนกับเล็งสาวสวยคนนี้ไว้แล้ว  ว่าสักวันจะต้องได้จับมือกับนางให้ได้

แต่พอได้จับแล้วมือ  มันสากอย่างกับกระดาษทราย   ไม่เป็นอย่างที่ฝันเลย

เพราะไข่หวานของเขา (ไม่รู้ว่าเฉพาะร้านหรือป่าว) มันไม่อร่อยอย่างที่คิดเลย

---

เดินดูอาหารหน้าตาแปลกๆหลายอย่าง   แต่ที่น่าซื้อคือ  พวกปลาสดต่างๆ  มันก็ถูกดี

แต่จะซื้อมาทำไมล่ะ  ถึงจะเอาขึ้นเครื่องได้   ถึงบ้านคงจะหนอนขึ้นไปแล้ว

หรือจะเอาไปดองใส่เกลือแช่ไว้  ก็ดูจะพยายามเกินเหตุ

---

อีกอย่างที่น่าซื้อคือ  พวกเห็ดต่างๆ   ได้เยอะดี  ราคาก็ไม่แพง

แต่ขืนซื้อไปมีหวังเละก่อนกลับแน่  จึงใช้เวลาที่นี่ได้ไม่เกิน 1 ชม. เท่านั้น

---

ไปต่อกันที่แถวๆ Nakameguro แล้วก็สถานีระแวกนั้น (Ebisu)

เพราะใช้ Metro day pass แบบบุปเฟ่ต์อยู่แล้ว เลยเที่ยวแบบชะโงกทัวร์ไปเลย

ย่านนี้ก็เป็นบรรยากาศบ้านๆ ที่ไม่บ้าน  แต่เหมือนญี่ปุ่นในจินตนาการ เหมือนในการ์ตูน

เสียดายที่ไม่ได้เก็บรายละเอียดมาก เพราะต้องรีบไปต่อ

ฝากไว้เป็นที่ๆเดินเล่นได้เลย ถ้ามีเวลา

---

เหลือบไปเห็นป้าย Part-time Job ของโยชิโนยะ

อ่านไม่ออกหรอกแต่เดาเอาเองว่า

ชั่วโมงละ 1050 เยน (ตี5-4ทุ่ม)  และ 1312 เยน (4ทุ่ม-ตี5)

ถ้าเดาถูกนะถือว่าค่าตอบแทนสูงเหมือนกันแฮะ  แต่ก็ญี่ปุ่นนี่เนอะ

---

แวะดูซุปเปอร์มาร์เก็ตอีกแล้ว ลองสังเกตุลูกค้าที่มา

เวลาเคาร์เตอร์คิดเงิน เขาจะไม่หยิบของใส่ถุงให้นะ

แต่จะหยิบใส่กลับเข้าตะกร้า แล้วลูกค้าก็ต้องเดินไปจัดการใส่ถุง

ที่เราเตรียมไปเองอีกมุมนึง เขาไม่ให้ถุง ก็ไม่แปลก อันนี้เข้าใจ

แต่กลับมีถุงม้วนๆ เหมือนถุงใส่ผักให้  สงสัยเอาไว้ใส่ผลไม้มั๊ง

---

การเที่ยวในวันนี้  เป็นวันหนึ่งที่มีความสุขมาก 

เพราะชอบเที่ยวแบบเดินไปเรื่อยๆ  ดูบ้านเมือง ดูคน ดูสิ่งแวดล้อม ดูไปเรื่อย

เห็นมีพวกราคาห้องให้เช่า   ดูๆไว้ เผื่อมาอยู่นานๆ

แต่โดยรวมแล้ว   น่าอยู่เป็นระยะสั้นมากกว่า

แต่ถ้าให้อยู่ระยะยาวคงไม่น่าอยู่สักเท่าไหร่

---

มาถึงย่าน jiyugaoka ในรีวิวที่อ่านมา ก็เป็นที่มานั่งเล่นกันได้

ดูชิลๆดี  แต่พอไปจริงหาไม่เจออ่ะ   เลยเอาแผนที่ไปถามเด็กวัยรุ่นที่เดินผ่าน

เขาหมุนไปหมุนมา  แล้วสุดท้ายคือตอบว่า ไม่รู้จัก  เราก็นึกว่ามาผิดที่ซะแล้ว

แต่พอตอนจะกลับ  ได้เดินผ่านพอดี   จำภาพสถานที่ได้  บรรยากาศสวย น่าเดินเล่น

---

ผ่านร้านนึงขายของ 315 เยน ทั้งร้าน ตกแต่งได้สวยมากๆ โทนสีชมพูทั้งหมด

เลยเสียเวลาที่ร้านนี้นานไปหน่อย  และได้ของติดไม้ติดมือมาอีก

---

แถวนี้มีร้านขายเสื้อผ้ามือสอง ราคาถูกมากจนน่าซื้อ

แต่ไม่มีเวลาเลือกนี่สิ เลยพลาดไป

---

อีกอย่าง ที่ทำให้การเดินเล่นมันชิลสุดๆคือ  เด็กๆสาวๆ   แต่งตัวน่ารักมาก

ส่วนน้อยที่หน้าตาไม่ได้น่ารักมาก   แต่แต่งตัวน่ารัก  ก็ทำให้โดยรวมดูดีได้

ชุดนักเรียนบ้าง   แต่ทำไมถึงชอบนุ่งสั้นก็ไม่รู้   อากาศก็หนาว

---

ที่สำคัญคือ ส่วนใหญ่เท่าที่เห็น  นั่งแบบไม่ค่อยหุบ

อย่างคนไทยเรา  ยังมีสอนให้นั่งแบบหนีบๆบ้าง  แม้จะใส่กางเกง

แต่นี่ทั้งเด็ก ทั้งผู้ใหญ่ นั่งแบบไม่เหนียมกันเลย  อ้าซ่ามาก

---

อีกสถานีหนึ่ง ที่อ่านรีวิวมา  คือ daikan-yama ก็อยากมาดูเล่นเฉยๆ

พอเดินรอบๆแล้ว  ก็หาไม่เจอแบบที่เขารีวิว   แต่ก็เดินไปเรื่อยๆ

ย่านนี้ดูคนแต่งตัวดูดี หรู กว่าย่านที่ผ่านมา  และดูสงบเงียบกว่าย่านอื่นด้วย

---

 

 

จนมาเจอคอนโดหรูที่หนึ่ง  ข้างล่างมีซุปเปอร์มาเก็ต  สนามเด็กเล่น

เลยเป็นที่เหมาะที่เราจะมานั่งปิคนิคกัน  โดยซื้อของกินจากซุปเปอร์มาเก็ต

มีลดราคาเต็มเลย  มานั่งกินที่ม้านั่ง  ข้างๆสนามเด็กเล่น  ดูเด็กเล่นไปด้วย

แม่ๆก็นั่งเฝ้า  เป็นสถานที่ที่น่าอยู่จริงๆ  ไม่ห่างจากตัวเมืองเลยด้วย

---

นั่งรถไฟหลงกันจนวันสุดท้าย  เลยมาโผล่ที่ Shibuya  แหล่งนัดพบ

ที่มีสุนัขฮาจิโกะ กับตู้รถไฟที่นำมาแสดง  ซึ่งก็ให้คนเข้าไปดูเรื่องราวได้

คล้ายๆ พิพิธภัณฑ์รถไฟย่อมๆ  แต่คนที่มานั่งข้างในรถไฟ

นี่เขานั่งทำไรกันเนี่ยะ เป็นคนญี่ปุ่นทั้งนั้น ไม่ใช่นักท่องเที่ยวเล้ย

แต่ก็ดี มาเป็นนางแบบให้ถ่ายรูปซะเลย

---

ย่าน Shibuya นี้มาก็ไม่ได้อยากซื้ออะไร  มาแค่ดูแฟชั่น

ดูการแต่งตัวของคนญี่ปุ่น   แค่นี้ก็คุ้มแล้ว

แต่ถ้ามาซื้ออะไรสักอย่าง  จะเริ่มไ่ม่คุ้มแล้วเพราะแพงมหาโหด

ขนาดเดรสกองใส่กะบะขายแบบ special sale เลหลัง กองๆไว้

ไม่ได้ใส่ไม้แขวนเสื้อ   ยังราคาตั้ง 6,600 เยน  จะบ้าตาย

---

แต่ชุดเขาน่ารักจริงๆไม่เถียง  กลัวว่าหน้าไม่ให้

หน้าเราไม่เข้ากับชุดเขาเท่านั้นเอง

ที่ชิบุยะนี้ จะไม่เล่าอะไรมาก  เพราะคนไปกันมากอยู่แล้ว

สำหรับเราไม่ได้ให้เวลามาก เดินผ่านๆ แล้วก็ไปต่อเท่านั้น

---

 

ต่อกันที่ย่าน Sugamo เขาเรียกกันว่า harajuku obasan

คือเป็นที่เที่ยวสำหรับผู้สูงวัย  อันนี้ชอบมาก  ดูเป็นญี่ปุ๊น ญี่ปุ่น

คนขายก็เป็นผู้สูงวัย   คนซื้อก็สูงวัย สงสัยเราจะสูงวัยเลยชอบด้วย

บังเอิญว่ารอบนี้มาตอนจะมืดแล้ว ร้านค้ากำลังปิดกัน

ถ้ามาตอนกลางวันจะคึกคัก น่าเดินมาก เสียดายจริงๆ

ใครสามารถไปได้ แนะนำจริงๆเลยที่นี่ ห้ามพลาดเด็ดขาด ชอบมากๆ

---

ย่านนี้เป็นแหล่งที่เราคิดว่า น่าอยู่ที่สุดเลย  เท่าที่เดินผ่านมา

เพราะมันดูเป็นธรรมชาติของชาวบ้าน  ไม่ใช่วิวธรรมชาติสวยนะ

แต่รู้สึกถึงความเป็นครอบครัว

ทั้งที่จริงๆแล้ว Sugamo อยู่ไม่ห่างกับ Akihabara เลย ใกล้ใจกลางเมืองมาก

---

เริ่มมืดแล้ว เวลาผ่านไปเร็วจังเลย  ตามกำหนดการ

เราจะต้องไปรับกระเป๋าที่โรงแรม ก่อน 3 ทุ่ม เพื่อจะไปสนามบิน

เพราะรถไฟฟ้าจะปิดตอนเที่ยงคืน  แต่คืนนี้ เรายังไม่ได้กลับ

ยังต้องนอนที่สนามบินอีกหนึ่งคืน  เพราะเครื่องจะออก ตอน 8 โมงเช้า 

เพราะอยากสัมผัสบรรยากาศ  การนอนสนามบินที่ญี่ปุ่นบ้าง

---

เพราะไปไหนก็ได้นอนมาทุกที่แล้ว  ถ้าได้อ่านรีวิวทุกรีวิว

ก็จะได้นอนสนามบินทุกที่มาแล้ว

---

แต่ตอนนี้ ยังมีเวลาเหลืออยู่นิดหน่อย  จะไปไหนต่อดี

ที่่วางแผนกันไว้  ก็ไม่ได้ไปกัน เช่น korakuen  jimbocho

เลยตัดสินใจไป Ikebukuro ไม่รู้หรอก ว่าจะไปทำไม  ไปงั้นๆแหล่ะ

มีแต่ตึกสูงๆ  เลยตกลงกันว่าจะลองไป namco ที่ sun city ดูละกัน

ปรากฏว่าหอบสังขาร เดินหาอยู่ตั้งนาน ไกลด้วย  แถมไปถึงดันปิดปรับปรุงซะนี่

---

เลยเข้าไปดูเขาเล่นหยิบตุ๊กตาในร้านดีกว่า   มันเยอะมากจริงๆเต็มไปหมด

ยังกะอยู่คาสิโน  แต่เราก็ไม่ได้เล่น  เพราะไม่ชอบเสี่ยง  รู้สึกเหม็นบุหรี่ด้วย

ได้แต่ดูคนอื่นเล่น  ก็สนุก ลุ้นไปกับเขาด้วย   ของรางวัลแต่ละอย่างก็น่าดึงดูดทั้งนั้น

บางคนถึงกับเตรียมถุงมาใส่  แล้วที่แบกๆ อยู่หลายถุงอีก  ก็เป็นตุ๊กตา โมเดล ฯลฯ

เห็นได้มาเยอะมาก  ไม่รู้เอาไปทำอะไร  ช่างสะสมจริงๆเล้ย

---

จากนั้นก็ไปต่อที่ย่าน Ginza มีแต่ร้าน brandname

ไม่มีอะไรที่เราสนใจเท่าไหร่ (สำหรับเราตอนนั้นนะ)

---

ได้เวลากลับแล้ว  เจอชายชุดดำ เมาเดินสโลสเล   ปาดซ้าย ปาดขวา

ซึ่งเป็นเรื่องที่เราอ่านมาแล้ว ว่าต้องเจอแน่ๆ

แต่ตั้งแต่วันแรกยังไม่เคยเจอ  ก็คิดในใจว่า  ไม่เห็นจะมีคนเมาอย่างที่เขาว่าเลย

 มาได้เห็นตอนจะกลับนี่แหล่ะ  เหมือนได้สัมผัสความรู้สึกแบบญี่ปุ่น

ในจินตนาการเหมือนในการ์ตูนมากขึ้น

---

ขณะนั้นรู้สึกดีใจมากที่ได้กลับบ้าน  แต่ก็เสียดายที่ต้องกลับแล้ว

สับสนในตัวเองมาก  นี่ถ้ามีเวลาชะโงกทัวร์มันทุกสนานีเลย

สงสัยต้องอยู่กันเป็นเดือนเป็นปี  เป็นคนชอบดูบ้านเมืองมากกว่าตึกย่านการค้า

ย่านไฮโซ  ย่านนักท่องเที่ยว  แต่วันนี้ก็เป็นวันที่มีความสุขที่สุดวันหนึ่ง

โดยไม่รู้ตัวเลยว่า  ต่อไปจะเกิดเรื่องใจหายที่ไม่คาดฝัน ด้วยความประมาทแท้ๆ

---

สรุปค่ากินวันนี้

ซาลาเปาถั่วแดง ที่ไส้เยอะมากซื้อจากซุปเปอร์ เก็บไว้ในตู้เย็น  80 เยน

ไข่หวานเสียบไม้ Tsukiji       100 เยน

ทาโกะยากิ 8 ลูก SuperMarket Daikanyama  250 เยน

ปลาอะจิชุบแป้งทอด 8 ชิ้น SuperMarket Daikanyama  250 เยน

เค้กถ้วย SuperMarket Daikanyama  138 เยน

ช็อกเอแคลร์ชิ้นยาว SuperMarket Daikanyama  109 เยน

ร้าน 315 เยน เน้นของน่ารัก ได้รองเท้า+เสื้อคลุม  630 เยน

สตรอเบอรี่ 1 แพ็ค ใกล้ Harajuku Obasan  200 เยน

เต้าหู้บางห่อข่าว2ชิ้น 140+น้ำมะม่วงกล่องเล็ก Harajuku Obasan  238 เยน

ของทอด Harajuku Obasan  300 เยน

ขนมปัง Family Mart เก็บไว้กินตอนเช้าที่สนามบิน  198 เยน

รวม 2493 เยน

---

รวมรีวิวเที่ยวโตเกียวทุกตอน

---