รีวิวเที่ยว Koyasan ไปเช้า เย็นกลับ

วันนี้เป็นวันสุดท้ายของทริปคันไซ 7 วัน 7 คืน ของเราสองคนแล้วค่ะ  จุดหมายเดียวของวันนี้ก็คือ Koyasan เพราะเคยอ่านมาว่าควรให้เวลากับที่นี่ทั้งวัน หรือไม่ก็ค้างคืน  แต่พวกเราคงไม่ค้างแน่ๆค่ะ  เพราะราคาค่อนข้างสูง  แล้วก็ยังไม่รู้เลยว่าจะถูกจริตเราด้วยหรือเปล่า

สำหรับวิธีการเดินทางไป Koyasan และการเดินทางในKoyasanด้วย รถบัส Koyasan  ลองตามอ่านที่ลิงค์ได้เลยนะคะ

---

 

ขึ้นรถบัสจากสถานี Koyasan ไป Okunoinmae

จริงๆแล้วก่อนจะมา ได้วางแผนไว้อย่างดิบดี  แต่ปรากฏว่าพอมาถึง ด้นแผนสดๆกันเลยค่ะ

คือตอนแรกวางแผนไว้ว่าจะไปDaimonก่อน แล้วเดินตามทางดูสถานที่ไปเรื่อยๆ จนถึง Shinjuinbashi แล้วค่อยขึ้นรถบัสต่อไป Okunoinmae  แล้วจึงกลับไปที่สถานี Koyasan เป็นอันจบ  ให้เวลาทั้งวันกันเลย

---

แต่….ความจริงเป็นไง….ตามมาค่ะ

พอลงจาก Cable Car โผล่หน้ามาก็เห็นสถานีรถบัสอยู่ต้องหน้าเลยค่ะ  เห็นรถจอดรออยู่ก็รีบขึ้นเลยกลัวต้องรอคันต่อไปนาน   ดีที่โหลดตารางเวลามาไว้แล้วเลยรู้รอบรถ  แต่ก็ต้องไปหยิบตารางเวลาเดินรถเพื่อความชัวร์อีกทีนะคะ

---

รถบัสคันที่เราขึ้นนี้ ไป Okunoinmae พอดีค่ะ  จากต้นสาย Koyasan ไปสุดสายที่ Okunoinmae  สบายค่ะไม่ต้องกลัวลงไม่ถูก  เขาลงกันหมด

วิวระหว่างทางก็สวย  ดูเหมือนยุคเก่าๆโบราณหน่อย

---

 

ถึงสถานี Okunoinmae

รถจอดด้านหน้าทางเข้าเลยค่ะ  มีห้องน้ำวินเทจมาก ตกแต่งเป็นไม้ แต่ด้านในทันสมัยค่ะ สะอาดสมกับเป็นญี่ปุ่นด้วย ที่สำคัญคือ ฟรีค่ะ  (ญี่ปุ่นใจป้ำเรื่องห้องน้ำดีจัง   ที่ยุโรปเสียค่าเข้าห้องน้ำตลอด)

---

 

ทางเดินเข้าวัด Okunoin

ก่อนจะมายังทำใจเลยว่าเดินผ่านหลุมศพจะน่ากลัวมั้ย ยิ่งเป็นคนขวัญอ่อนอยู่ด้วย  แต่พอมาจริงๆแล้ว  ไม่เห็นเหมือนหลุมศพเลย  เหมือนพิพิธภัณฑ์กลางแจ้งซะมากกว่า  มีตกแต่งเป็นรูปนู่นนี่  ดูเป็นจุดสนใจมากกว่าน่าหดหู่นะ

---

อากาศวันนี้ดีมากๆค่ะ ฟ้าเปิดโล่ง(เกินไปแล้ว) แดดแรงมาก  แต่ไม่ได้อบอ้าวเหมือนของไทยนะ  เหมือนอากาศเย็นแต่โดนแดดเผา กลายเป็นหมูแช่แข็งถูกปิ้งเลย

 

พอเดินในที่ร่มก็กลับรู้สึกเย็นๆหนาวๆ  กลิ่นชื้นๆเหมือนตอนเดินป่า  มีคนเดินเข้าออกสลับกันอยู่บ้างประปราย ไม่คึกคักนัก  จากที่เหนื่อยๆกับการเดินทาง และต้องตื่นเช้า  กลับรู้สึกใจเย็น สงบ รอบข้างถ้าไม่มีคนเดินก็จะเงียบกริบ  มีแต่เสียงใบไม้ และนกร้อง

---

jizo ที่ตั้งอยู่ระหว่างทางก็จะมีเสื้อผ้าคลุมสีแดงตลอด ยิ่งเดินลึกเข้าไปยิ่งเหมือนอยู่ในละครย้อนยุคของญี่ปุ่น   เส้นทางเดินประมาณ 1 กม. กูเกิลบอกว่าใช้เวลา 30 นาที   แต่พอเดินจริงๆ คิดว่าน่าจะนานกว่านั้น มีทางแยกหลายทาง  แต่ก็จะมาบรรจบที่จุดเดียวก็คือสะพาน Gobyo-bashi

---

 

Gobyo Mausoleum Area

เมื่อมาถึงพื้นที่หน้าสะพาน Gobyo-bashi (Gobyo Mausoleum of Kobo Daishi Kukai) จะมีกระบวยให้ชำระล่างกายให้สะอาด  รวมถึงการตักน้ำราดรูปปั้นMizumuke Jizo เพื่อขอพร เชื่อกันว่า รูปปั้นพระโพธิสัตว์ที่อยู่ข้างสะพานจะคอยคุ้มครองผู้เดินทางให้รอดพ้นจากสิ่งชั่วร้ายและวิญญาณ

---

นอกจากนี้ บริเวณสะพานก็จะมี  Gokusho Offering Hall  ให้เช่าเครื่องราง ทำบุญ  ห้องน้ำ ที่นั่งพักผ่อน ฯลฯ  ทำธุระให้เสร็จก่อนเข้าไปด้านในด้วยค่ะ  เพราะพื้นที่ส่วนนี้ถือว่าเป็นดินแดนศักดิ์สิทธิ์แล้วนะคะ

---

นี่คือเหตุผลที่ทำให้บริเวณนี้มีหลุมศพเยอะแยะมากมาย  ก็เพราะว่าทุกคนล้วนต้องการใกล้ชิดท่าน Kukai หลังความตาย โดยเฉพาะเหล่าขุนนาง ศิษยานุศิษย์ ศักดินา ผู้ใหญ่ผู้โต ผู้ปกครองบ้านเมือง ผู้มีชื่อเสียง นักการเมือง นักธุรกิจ สะสมกันมาเป็นพันๆปีแล้ว จะไม่ให้เยอะได้ยังไงจริงมั้ยคะ

---

และที่เดินผ่านมา 30 กว่านาที นั้นเป็นแค่ส่วนหนึ่งเท่านั้นนะคะ  ถ้าไปลงสถานี Okunoinguchi จะต้องเดินไกลเป็นสองเท่า และมีหลุมศพเต็มพื้นที่เช่นกันค่ะ  เคยอ่านมาจากเวปไหนไม่รู้จำไม่ได้แล้ว เขาว่ามีหลุมศพมากกว่า 2 แสนหลุมเลยดีเดียวนะ

---

 

Gobyo Mausoleum Area

ในส่วนถัดไปเมื่อข้ามสะพานไปแล้วก็จะห้ามบันทึกภาพ ถ่ายวิดีโอต่างๆ ห้ามนำอาหารเข้าไป ห้ามทานอาหารใดๆ ห้ามส่งเสียงดัง ห้ามเปิดเสียงมือถือ ห้ามสูบบุหรี่  และ ควรสำรวมกิริยาให้มาก   ก่อนข้ามก็ควรแสดงความเคารพต่อท่าน Kukai ก่อนด้วยค่ะ

---

ท่าน Kukai หรือ Kobo Daishi  เป็นผู้ที่นำพุทธศาสนาเข้ามาเผยแผ่จนเกิดเป็นนิกาย Shigon และเป็นคนในประวัติศาสตร์คนนึง ที่คนญี่ปุ่นให้ความเคารพนับถือค่ะ

---

เมื่อข้ามสะพานเล็กๆไป จะพบ Miroku Stone ทางด้านซ้าย  เป็นหิน(น่าจะหนักอยู่นะ)  นักท่องเที่ยวสามารถลองยก Miroku Stone นี้ได้โดยทดลองใช้แค่มือเดียว   เชื่อกันว่าถ้ารู้สึกว่าเบาแสดงว่าเป็นคนดี  แต่ถ้ารู้สึกว่าหนักแสดงว่าเป็นคนไม่ดี (อ้าว…ต่อให้หนักก็ต้องแอ๊บว่าเบาล่ะค่ะ)

---

ตรงไปนิดนึงจะเป็นหอบูชาหลักของวัด เรียกว่า Torodo Hall หรือ Hall of Lamps เป็นอาคารหลังใหญ่มากๆ  สวย ดูโบราณ เดินเข้าไปรู้สึกเกร็งๆนิดหน่อยเลยค่ะ  เพราะถึงแม้คนจะเยอะ แต่แทบจะไม่มีเสียงเลย  ภายในจะมีตะเกียงมากกว่าหมื่นอันจุดอยู่ด้วยนะคะ ดีอีกอย่างที่ไม่มีการจุดธูป ไม่งั้นคงน้ำหูน้ำตาไหลแย่

---

พื้นที่ภายนอกเขาอนุญาติให้เข้ามาตอนกลางคืนก็ได้นะคะ บรรยากาศจะต่างจากกลางวันเยอะเลย (นึกซะว่ามาฝึกจิตละกันเนอะ)

Torodo Hall เปิด 6.00 – 17.30 น เข้าฟรี

Gokusho Offering Hall เปิด 8.30 – 16.30 น. เข้าฟรี

---

 

 

บรรยากาศระหว่างทางเดินกลับ

เนื่องจากทางเดินมีหลายทางแยกค่ะ ขาลงเราจึงเลือกทางที่ยังไม่ได้เดินสำรวจ  ที่นี่มีที่ให้สำรวจเยอะมากๆค่ะ แต่ไม่ค่อยเห็นนักท่องเที่ยวมากนัก  เห็นส่วนใหญ่จะเป็นคนญี่ปุ่นสูงอายุ   บางคนแต่งตัวชุดกิโมโนด้วย   ว่าแต่ความรู้สึกขากลับทำไมมันเร็วกว่าขามานะ

 

ทางเดินขากลับก็เรียงรายด้วยหลุมศพเช่นกันค่ะ   ตอนเดินขากลับเลือกเดินทางที่คนไม่ค่อยเดินกัน เลยรู้สึกวังเวงนิดหน่อย  แต่ก็พยายามข่มใจไม่ให้ฟุ้งซ่าน พุทโธ พุทโธ ตลอด  อย่าคิดอะไรไม่ดีเชียวนะ

---

 

 

ป้ายรถเมล์ Okunoinmae

เดินข้ามฝั่งมาถึงป้ายรถเมล์  ดูเวลาแล้วอีกนานกว่ารถจะมา  เลยฆ่าเวลาด้วยการเข้าไปร้านขายของฝาก ซึ่งอยู่ด้านหลังป้ายรถเมล์เอง  ทีแรกก็นึกว่าเป็นแค่บ้านโบราณเฉยๆ  แต่เห็นโชว์ของด้วยเลยลองเข้าไปดู

---

ร้านนี้ไม่เห็นมีใครเข้ามาซักคนเลยนะ  มีขายเครื่องราง ของที่ระลึก ขนม ของฝาก และอีกหลายๆอย่างที่เรียกไม่ถูก แต่มันมีราคาอ่ะค่ะ บางอันเป็นหมื่นๆเยนเลย  ไปจนถึงขนมเล็กๆน้อยๆ 300 เยน  ดูแตกต่างจากที่เคยเห็นที่อื่น ราคาก็ไม่ได้แพงเว่อร์  ก็เลยได้โอกาสซื้อของฝากที่นี่เลย

---

 

 

Okunoinmae – Daimon

 

Daimon Gate เป็นทางเข้าพื้นที่เขาโคยะซังด้านตะวันตก  เป็นประตูใหญ่ที่มีความสำคัญมากในอดีต และเก่าแก่มากๆด้วย  มีความสูงถึง 25.8 เมตร สร้างขึ้นใหม่ในปี พ.ศ.2248

---

มีเทพนักรบผู้พิทักษ์ภูเขาอยู่ด้านซ้ายและขวาของประตู เรียกว่า เทพคองโงริคิฌิโช  ซึ่งองค์หนึ่งจะเปิดปากแสดงความหมายถึงการเกิด  ส่วนอีกองค์หนึ่งจะปิดปากแสดงความหมายถึงการตาย

จุดนี้เป็นจุดชมตะวันตกดินได้ด้วยนะคะ หากใครพักเรียวกังแถวนั้นก็มาดูได้

---

ที่ประตูไดมงมีกลุ่มทัศนศึกษาของผู้สูงอายุ  มีแบกเป้ ใส่หมวกกันมาคนละใบ นั่งทานอาหารกล่อง เหมือนเด็กๆเลยค่ะ  บางคนก็ถือไม้เท้าปีนเขาสองข้างมาด้วย เหมือนจะมาปีนเขาเลยนะ (เก่งอ่ะ) ผู้สูงอายุของญี่ปุ่นดูแข็งแรงกันทั้งนั้นเลยนะ น่าชื่นชมจัง

---

ตอนนั่งรถบัสจากสถานี Okunoinmae  ต้นสาย ไปลงสุดสายที่ Daimon Gate  ระหว่างทางเห็นบรรยากาศแล้วดูเป็นวัดๆ ทั้งนั้นเลย  คือพวกเราไม่ค่อยชอบเข้าวัดอ่ะค่ะ  ของเขาก็สวยนะคะ เรียบร้อยดี แต่แค่ว่าไม่ถูกจริตกับนิสัยของพวกเรา

---

อีกเหตุนึงก็คือ เจ็บข้อเท้ามากเลยค่ะ  คงเดินเยอะๆไม่ค่อยไหวแน่ๆ ก็เลยตัดสินใจไปลง Daimon  แล้วก็จะกลับสถานี Koyasan เลยค่ะ ดังนั้นแผนที่อุตส่าห์วางมาก็ล้มไปภายในไม่กี่วินาทีที่ตัดสินใจค่ะ

---

 

 

กลับสถานี Koyasan

จะเห็นว่าจะมีป้ายรถเมล์ และมีเบอร์ติดอยู่ด้วยนะคะ  ดังนั้นเวลาลงรถเมล์ก็ไม่ต้องกลัวลงผิดป้ายด้วยค่ะ  ที่ป้ายรถเมล์ก็จะมีตารางเวลาเดินรถเช่นกันค่ะ

ดูวิวข้างทางอย่างเดียวเลยค่ะ   กลับมาแล้วก็รู้สึกเสียดายหน่อยๆที่ไม่ได้เที่ยวให้ทั่ว   แต่อารมณ์ตอนนั้นมันเหนื่อยสะสมมา แถมยังร้อนแดดเปรี้ยงมากค่ะ   เห็นเขียนว่า 23 องศา มันก็น่าจะเย็นๆนะคะ  แต่โดนแดดเข้าไปผิวไหม้ได้เลยนะ

---

 

 

Bus —>  Cable Car —> Train(Ltd.express) to Namba

 

หลังจากนั้นก็เดินทางกลับ กระบวนการเดิมค่ะ มาอย่างไร ไปอย่างนั้นเลย  ลงรถบัส ต่อเคเบิ้ลคาร์ จับรถไฟ เป็นสายเร็วด่วน จอดแค่ไม่กี่ป้าย แป๊บเดียวก็ถึงนัมบะแล้วค่ะ (แต่ก็หลายตื่นอยู่เหมือนกัน)

---

 

 

สรุป ความรู้สึกเที่ยว Koyasan 

1  รู้สึกใช้ Kansai Thru Pass คุ้มจนเกรงใจเลยอ่ะ

2  เนื่องจากวันนี้เป็นวันสุดท้ายหลังจากสมบุกสมบันมาก่อนหน้านี้ 6 วัน  แถมวันนี้ยังตื่นแต่เช้า แบบไม่เจียมสังขาร ตั้งใจจะจัดเต็มโคยะซัง  พอเดินขึ้น-ลง Okunoin ระยะทางกว่า 2 กม.  เล่นเอาหมดพลังเลย

3  ประทับใจสถานที่ Okunoin นะคะ จะบอกว่าชอบคงไม่ดีมั๊ง(หลุมศพนะ)  อยากชวนให้มาชมให้ได้ค่ะ  คิดว่าถ้ามาช่วงหนาวๆ หิมะน่าจะสวยมากๆ (สั่นทั้งใจ สั่นทั้งกายเลย)

4  ถ้านับเวลาตั้งแต่จากโอซาก้า จนมาถึง และกลับถึงนัมบะ ก็ประมาณ 7.00 น. – 15.00น.  นี่ขนาดไม่ได้จัดเต็มนะ  ถ้าใครคิดจะเดินหมดคงต้องค้างที่นั้น หรือไม่ก็ต้องฟิตๆ เดินเร็วๆหน่อยมั๊งคะ

5  ถ้าคิดจะเที่ยวให้ทั่ว อย่าลืมดูรอบรถบัสด้วยนะคะ เขาไม่ได้วิ่งกันถึงดึกนะ บางป้ายบ่ายแก่ๆก็หมดแล้ว ส่วนป้ายตรงกลางก็แค่6โมงเย็นหรือ1ทุ่ม  เดี๋ยวจะไม่มีรถกลับสถานี Koyasan นะคะ

---

ดูสถานที่เที่ยว Koyasan ที่อื่นๆได้ที่นี่ค่ะ

คลิปรีวิว นั่งรถบัสโคยะซังไป Okunoin

 

แผนที่เส้นทางการเดินทางวันที่7

---