ที่นอนสนามบินคันไซ

บทความนี้ต่อจากตอนที่แล้วมาถึงสนามบินคันไซ และคืนนี้เราต้องหาที่นอนให้ได้ค่ะ

อย่างที่เคยบอกว่านอนสนามบินทั้งประหยัด และได้ประสบการณ์

แต่ก็ไม่เสมอไปสำหรับสนามบินบางแห่งนะคะ หรือถ้าบางคนที่นอนยาก

อาจทำให้เที่ยวในวันต่อไปไม่เต็มที่ค่ะ  แต่ถ้าพูดถึงญี่ปุ่นแล้วล่ะก็ สบายใจหายห่วงค่ะ

เรามาดู ที่นอนสนามบินคันไซ แบบฟรีๆกันค่ะ

---

 

นอนสนามบินดีมั้ย?

แอดมินลงไฟลท์ดึก ออกจากตม. ก็เที่ยงคืนแล้ว จะนั่งรถไฟเข้าเมืองไปเพื่อเสียค่าโรงแรมทำไมกัน  รอให้เช้าค่อยไปดีกว่า

ถามว่านอนสนามบินดีมั้ย  ขึ้นอยู่กับว่าเป็นประเทศอะไรด้วยค่ะ  แต่ถ้าญี่ปุ่นบอกเลย นอนเหอะ ถ้าลงไฟลท์ดึกมากๆนะ ไปดูรูปกันดีกว่า

สนามบินคันไซ เทอร์มินอล 1 ชั้น 1 ดูดิคนจับจองพื้นที่นอนกันเต็มหมดแล้ว  (ภาพตอนขามา 0.02 น.) แต่ตอนขากลับ (ประมาณ22.00น.) โล่งมากเลยค่ะ

---

ขามากับขากลับ ปริมาณคนต่างกันมากเลย  ดังนั้นก็ขึ้นอยู่กับดวงแล้วล่ะค่ะ ว่ามาถึงจะมีที่นอนเหลือมั้ย  แต่เท่าที่เคยนอนที่สนามบินอื่นมานะ  ที่นี่ถือว่าเก้าอี้เยอะเหมือนกันนะ

---

เขาว่าเราสามารถมายืมผ้าห่มได้ที่ห้อง Information Center ห้องนี้แหล่ะค่ะ  หรือจะขอข้อมูล ขอยืมนู่นนี่นั่น ก็มาที่นี่  แต่มันมีจำนวนจำกัดนะคะ  ป้ายหน้าประตูเขียนไว้ว่าผ้าห่มหมดแล้ว (เหมือนจะรู้ว่าเราจะมายืม)

 

นับๆดูแล้วสามารถนอนได้ 14 ที่ค่ะ แบบเบียดๆ เท้าชนเท้า ห้วชนหัว  แต่ผ้าห่มคาดว่าจะมีไม่ถึง 10 ผืนนะ แถมไม่รู้ซักรึป่าวด้วยสิ

 

ไม่รู้จะเรียกว่าเก้าอี้ หรือเตียงดีนะ  เพราะมันน่าจะเป็นเตียงมากกว่า  หรือว่านี่เขาถึงขั้นมีเตียงให้นอนกันฟรีๆแบบนี้เลยหรอ  เสียดายที่ตอนขามาไม่ได้มาชั้น3 (เป็นชั้นร้านอาหาร) เพราะตอนนั้นเขาปิดกันหมดแล้ว  ไม่งั้นล่ะก็ นี่คือโรงแรมให้นอนฟรีๆชัดๆเลยอ่ะ  มีสองเตียงด้วย

---

ที่นอนของพวกเราคืนนี้

เห็นชั้น 1 คนเต็มแบบนี้แล้ว เราต้องหาที่ซุกหัวนอนให้ได้ เนื่องจากชั้น 3 เป็นชั้นร้านอาหาร ดึกแบบนี้ปิดกันหมดแล้วค่ะ  ปิดทั้งชั้น ไม่ให้ขึ้นค่ะ พวกเราจึงขึ้นลิฟท์ไปสำรวจชั้น 4 ซึ่งเป็นชั้นที่ตอนขากลับต้องมาเช็คอินค่ะ

พอขึ้นมาชั้น 4 ปุ๊บ บรรยากาศมันคนละเรื่องกับชั้น 1 เลยค่ะ อย่างกับสนามบินร้าง แต่เปิดไฟสว่างทุกดวง  มีเสียงคนขับเครื่องทำความสะอาดพื้นวิ่งตามหลังมาช้าๆ  ที่เงียบๆไม่ใช่ว่าไม่มีคนนะ  มีคนนอนกันเต็มเหมือนกันค่ะ แต่ไม่แออัด เก้าอี้สองแถว แต่นอนแค่คนเดียว ยังกะนอนในบ้านตัวเองแน่ะ

---

พวกเราเดินจากต้น ไปจนเกือบสุด มองทุกเก้าอี้ ก็เกือบต้องถอดใจซะแล้ว หรืออาจต้องไปขอร่วมบ้านของคนอื่นที่เก้าอี้เหลือ  แต่พอเดินมาถึงเก้าอี้แถวสุดท้าย ตรงกับเคาร์เตอร์ H สุดทางแล้ว ก็ได้เก้าอี้ 2 แถว ที่ยังว่าง  และเป็นส่วนตั๊วส่วนตัวสุดๆ  และนี่แหล่ะ…คือที่ซุกหัวนอนของพวกเราคืนนี้

---

ดูดิ น่านอนมั้ยล่ะ เขาออกแบบมาสำหรับนอนชัดๆ ไม่มีแขนเก้าอี้ขั้น ไม่มีช่องระหว่างเก้าอี้ให้เจ็บก้น

ถามว่าถ้าไม่เจอเก้าอี้นี้ ถ้าเก้าอี้เต็มหมดทำยังไง เคยคิดแบบนี้เหมือนกัน  แต่ให้ลองสำรวจทุกๆจุดดูก่อน  เก้าอี้มันเยอะมาก  ชั้นอื่นๆก็มี แค่คนอื่นไม่ค่อยเดินสำรวจเท่านั้นเอง

---

เรื่องนอนสนามบินขอให้บอก เราลองมาเกือบทุกสนามบินที่ผ่านแล้ว สนุกดีค่ะ เพราะมันเป็นการเที่ยวอย่างหนึ่ง ได้เดินสำรวจสนามบินได้ทุกจุดดี (ปักกิ่ง  , ฮาเนดะ , สิงคโปร์ , ปีนัง ,สุวรรณภูมิ)  ทำให้รู้ว่าวิสัยทัศน์ของประเทศของแต่ละที่เป็นอย่างไร

---

ถ้าให้จัดอันดับสนามบินน่านอน (เฉพาะที่เคยนอนนะ)

1. ฮาเนดะ
2. คันไซ
3. สิงคโปร์
4. ปีนัง สุวรรณภูมิ อย่านอนเลย
5. ส่วนปักกิ่งอันนี้พอดีมีความหลังไม่ดีเลยอคติ เพราะไปตอนหนาว แล้วสนามบินมันหนาวมากจนนอนไม่ได้ หนาวแบบเจียนตายอ่ะ  แปลกที่ญี่ปุ่นก็หนาวเหมือนกันแต่ของเขาอบอุ่นเหมือนเปิดฮีตเตอร์เลย)

---

นอนสนามปลอดภัยมั้ย

ถามว่าไม่กลัวหรอ  บอกเลยว่า มาญี่ปุ่น หายห่วงไปหลายเรื่อง (ไม่ใช่ไม่มีโจรนะ แต่รู้สึกหายห่วงมากว่าที่อื่นๆ)  อย่างตอนมานั่งได้ซักระยะ ก็จะมีตำรวจสูงอายุหน่อยๆ ที่แรกเห็นเดินเข้ามาหาเรา (ซึ่งนั่งอยู่คนเดียว แฟนไปเข้าห้องน้ำ) ก็คิดในใจว่า  เอาแล้วไง ชั้นทำอะไรผิดวะ  ปรากฏว่า เขาเอ่ยปากออกมาพร้อมกับหน้าตายิ้มแย้มว่า

---

ลุงตำรวจ : คงบังวะ
เรา : คงบังวะค่ะ (อ้าวเผลอค่ะ)
แล้วเขาก็ถามเป็นภาษาญี่ปุ่นอะไรไม่รู้ฟังไม่ออก รู้แค่คำว่า

---

ลุงตำรวจ : นิฮ่ง…\;?*&@o;/ เดสก๊ะ
เรา : No . I am Thai

---

ลุงตำรวจ : Oh  Thai lan do  สวัสดีครับ
เรา : Oh! ,  You can speak Thai.
ลุงตำรวจ : ได้นิดหน่อยครับ  อาโน คุณมาคนเดียวหรอครับ
เรา : I come with my husband. He’s going to toilet.  (ในใจก็กลัวๆนิดหน่อย แล้วถามภาษาไทย ดันตอบภาษาอังกฤษอีก)

---

ลุงตำรวจ : อาโน ขะรุณาระวัง ขระเป๋า ดวยน๋าครับ  (พูดทุกคำยิ้มทุกคำ)
เรา : Oh, Thank you so much. อาริกาโตะ โกซัยมัส (เฮ้อ…โล่ง แค่นี้เองหรอ นึกว่าจะว่าอะไร)

---

หลังจากนั้นลุงตำรวจก็เดินไปที่เก้าอี้ตัวอื่น คุยกับคนอื่นต่อไป อยากจะบอกว่า เขาคุยกับทุกคนเลยอ่ะ เหนื่อยแย่เลยนะ ดูขยันขันแข็ง ไม่มีสีหน้าดุเหมือนตำรวจตรวจคนเข้าเมืองเลยอ่ะ

แต่ถ้าเป็นประเทศอื่นไม่กล้าการันตีมากนะ

---

 

กลางคืนก็เปิดไฟสว่างมาก ไม่น่ากลัวเลย   พอตื่นมาตอนตี 4  ท้องฟ้าสว่างแล้วอ่ะ ทีแรกนึกว่าปรับนาฬิกาผิด เดินไปดูนาฬิกาส่วนกลาง ก็ตี4จริงๆ ทำไมมันสว่างได้ขนาดนี้เนี่ยะ

---

 

ห้องน้ำ สนามบินคันไซ

เรามาดูห้องน้ำกันบ้าง แหม…รีวิวยังกะโรงแรม  อยากจะบอกว่ารู้สึกสบายกว่านอนโฮสเทล เกสเฮ้าส์ โรงแรมโทรมๆซะอีกนะ  หรือถ้าหาที่นอนไม่ได้จริงๆ  นอนในห้องน้ำเลยค่ะ เงียบ สงบ สะอาดมาก  นี่แหละเขาถึงว่าห้องน้ำคือหน้าตาของเจ้าของบ้าน

---

จากแผนผังจะเห็นว่ามีโถแบบสมัยใหม่เป็นส่วนใหญ่ แต่ยังต้องมีโถแบบสมัยเก่า แอดมินเรียกว่าแบบจีน (นั่งยองๆ) อันนี้ไม่แน่ใจว่าทามมั้ยทำไมถึงต้องมีแบบนั่งยองๆ  เดาเอาเองว่าบางคนเขานั่งโถสมัยใหม่ไม่เป็น  แทนที่จะให้ปีนขึ้นไป ก็สร้างให้ซะเลย

 

ประตูแรกเห็นโถแบบนั่งยองๆ แล้วตกใจแว๊บนึงว่า เฮ้ย…มัยมันไม่เป็นอย่างที่คิดเลยวะ  พอเหลือบเห็นห้องอื่นๆ ค่อยชื้นใจหน่อย

พูดถึงโถแบบนั่งยองๆแล้วมันอดนึกไม่ได้ (อย่าหาว่าลามก ไร้มารยาทนะ) สร้างมาแคบๆแบบนี้แล้วมันไม่กระเด็นเรี่ยราดออกข้างหรอ ต้องเล็งดีมากเลยนะ  โถนั่งยองแบบไทยยังจะเวิร์คซะกว่าเลย

---

ชอบประตูห้องน้ำมากเลย กว้างจริงๆ เปิดแบบบานพับสองตอน เหมือนที่กั้นห้อง ทำให้ไม่เปิดไปโดนคนอื่น หรือดึงเข้าหาตัวแล้วไม่มีที่จะยืน แบบทั่วๆไป

ห้องน้ำสำหรับผู้มีร่างกายพิเศษ ครบเครื่อง และครบครันจริงๆ แต่ยังน้อยกว่าที่ฮาเนดะเยอะ เพราะที่นั่นมีเตียง มีฝักบัว และมีห้องโดยเฉพาะเลย ยังจะคิดว่าแอบเข้าไปนอนได้เลย

ห้องน้ำปกติก็ สะอ๊าดดด สะอาด จริงๆค่ะ กลิ่นเหม็นไม่มี กลิ่นหอมก็ไม่ปรากฏ ประมาณว่าไม่ต้องใช้เครื่องดับกลิ่น มันเป็นกลิ่นสะอาดค่ะ

ที่นั่งเด็ก กับโถเด็กอันนี้ยังพอเข้าใจ  แต่ที่รองขาเขามีไว้ทำอะไรน้อ

---

พูดถึงอุปกรณ์ในห้องน้ำ มันประทับใจจนต้องเขียนยาว ถ่ายรูปมาหลายใบก็เพราะอยากให้เมืองไทยเป็นแบบนี้บ้าง  เจลเช็ดโถก็มีให้ กระดาษก็เหลือเฟือ เรื่องระบบโถอุ่นกับระบบฉีดอันนี้ไม่ต้องพูดถึง (รู้กัน)

แต่ที่สงสัยมากๆก็คือเขาจะให้ใช้กระดาษเสร็จแล้ว ต้องหย่อนลงโถไปเลย ซึ่งในเมืองไทยก็ไม่มีใครบอกนะว่าให้หย่อนหรือไม่ให้หย่อน ส่วนใหญ่ก็จะใส่ถังขยะ  แต่ที่ญี่ปุ่นเขาไม่ให้ใส่ถังขยะค่ะ เขาให้ใส่โถไหลไปตอนกดน้ำเลย

---

ก็เคยรู้มาว่ากระดาษแบบนี้เป็นกระดาษที่สามารถละลายน้ำได้  แต่ไม่เข้าใจตรงที่ ถ้าทิ้งในถังขยะมันจะไม่ง่ายต่อการเก็บกว่าหรอ  แต่ก็นึกขึ้นได้ว่าการทิ้งขยะของญี่ปุ่นเขาเคร่งจริงๆ  ทำให้สงสัยว่าตกลงกระดาษเช็ดก้นในเมืองไทย ทิ้งลงโถได้หรือเปล่า

พื้นที่แต่งตัวก็กว้างค่ะ  ไม่ไปปนกับส่วนเปียก

---

เราใช้เวลาในห้องน้ำนานมาก แต่ไม่มีคนมาเข้าเลย เสียอย่างเดียวไม่มีห้องอาบน้ำ  จริงๆเคยอ่านมาว่ามีที่อาบน้ำที่ชั้น 1 นะ มีค่าใช้จ่ายนิดหน่อย แต่ยังไม่ได้ไปสำรวจเลย

แต่จริงๆแล้วที่สนามบินคันไซ เขามีห้องนอนให้เป็นหลักเป็นแหล่งด้วยเหมือนกันนะคะ มีเล้าจ์(Lounge)ที่มีอาหาร เครื่องดื่ม ที่นั่งสบายๆ มีห้องอาบน้ำ  คือครบอ่ะค่ะ แต่จะมีค่าใช้จ่ายเล็กน้อย จำได้ว่าไม่แพงนะ เช่าเป็นชั่วโมง  ถูกกว่าโรงแรมละกัน

---

สรุปรีวิวทริปคันไซ

ติดตาม GoNoGuide ผ่าน Facebook

 

---

 

คลิปรีวิวสนามบินคันไซ

---

 

สไลด์โชว์ นอนสนามบินคันไซ

---

 

แผนที่สรุป ทริปคันไซ วันที่1

---